پزشک محلهای در تهران که تا ۱۰۰ سالگی عاشق بود | ... او عاشق بود و مردم دار
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۱۷۵۸
همشهری آنلاین: گاهی اهمیت برخی رویدادهای اجتماعی آن قدر جامعه را دستخوش هیجان می کند که از توجه ما نسبت به وقایع مهم پیرامونی مان می کاهد؛ مرگ تاثر برانگیز دکتر سید علی نقی جنابی پزشک محله دهکده ونک از این دست وقایع است که متاثر از حوادث اخیر، کمتر مورد توجه اهالی این محله قرار گرفت. او پنج شنبه، ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در ۹۶ سالگی چشم از جهان فرو بست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
من از سال ۱۳۶۶ (حدود ۳۵ سال پیش) که ساکن ده ونک شدم، بارها برای معالجه بیماری هایی که عمدتا در ناحیه گوش و حلق و بینی عارض می شد، نزد روان شاد جنابی رفتم و یا برای تزریق انواع آمپول و سرم به بخش تزریقات مطب ایشان مراجعه می کردم.
بد نیست در همین جا یادی کنیم از مرحوم علوی، که از تزریقات چی های زبده و بذله گویی بود که سالیانی در اتاق مجاور دکتر به امور بیمارانی که نیاز به تزریق داشتند، اشتغال داشت. از ویژگی های مرحوم علوی در حوزه کاری اش این بود که وقتی بیمار، به اتاق تزریقات مراجعه می کرد، به محض این که با خوش رویی و شوخ طبعی او مواجه می شد، استرس ناشی از درد و سوزش تزریق را به فراموشی می سپرد. (روحش شاد)
اما از یاد دکتر مردم دار محله دور نشویم؛ انصافا او در زمره پزشکانی بود که به سوگندنامه بقراط وفادار بود، به گونه ای که هیچ گاه در افواه سعایت و گلایه ای راجع به او شنیده نشد؛ دست کم من نشنیدم.
دکتر جنابی، در معاینات بالینی دقیق و در تشخیص، حاذق بود. او در نخستین مواجهه با دردمندان، عموما رنگ و بارِ زبان آن ها را مورد مداقه قرار می داد، گویی از این طریق نشانه های بیماری بر او آشکار می شد.
جنابی، در برخورد با بیماران جدی بود و گاهی بنا به اقتضای شرایط بیماران، تندخویی هایی نیز از او سر می زد که به نظر می رسید از الزامات شیوه درمانی آن مرحوم بود.
به تواتر شنیده بودم از بیمارانی که بیمه نبودند و توانایی مالی نیز نداشتند، نه تنها وجهی دریافت نمی کرد، که وجه داروی آن ها را نیز پرداخت می کرد. ارزش اخلاقی این رفتار او وقتی برجسته می شد که این رفتار خیرخواهانه را در گمنامی به انجام می رساند.
دکتر جنابی، در تمام سال هایی که خدمات پزشکی خود را بی دریغ به تن رنجور ساکنان محله ونک عرضه می کرد، به فردی وقت شناس و منظم شهره بود، تا آن جا که به گفته یکی از کسبه محل، می شد ساعت خود را با آمد و شد او تنظیم کرد.
پزشک محله ما در اوج همه گیری کرونا، لحظه ای از طبابت بیماران تنفسی و عفونی دریغ نورزید. در مقابل، خدمات ارزنده او به مبتلایان کووید-۱۹ به ویژه در وضعیت قرمز، از نظر خانواده ها دور نماند و در آئین هایی که به همین منظور در ده ونک برپا شد، فداکاری های دکتر جنابی و همکار ایشان در بخش تزریقات مورد تکریم و تجلیل اهالی ده ونک قرار گرفت.
باری، شانس با دکتر جنابی تا آن جا یار بود که او تا واپسین روزهای حیات پرثمرش گرفتار بستر بیماری نشد و تا ۱۲-۱۰ روز پیش از فوت، در مطب اش حضور موثر داشت.
این که شوق او به طبابت در آستانه ۱۰۰ سالگی ناشی از عشق دکتر به مردم بود یا حرفه پزشکی، پرسشی است که پاسخ آن در اصل ماجرا بی تاثیر است. او عاشق بود؛ همین.
امید آن که مشی و مرام دکتر جنابی در امر طبابت، به الگویی برای نسل جوان پزشکان ایران زمین تبدیل شود.
"گنج زری بود در این خاکدان
کو دو جهان را به جوی میشمرد
قالب خاکی سوی خاکی فکند
جان خرد سوی سماوات برد"
مولانا
روحش شاد و آرام
کد خبر 709410 برچسبها خبر مهم پزشکیمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۱۷۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بررسی مرگ نابهنگام دکتر پرستو بخشی متخصص قلب از ۵ منظر
دکتر ملیحه کدیور در خبرآنلاین نوشت: مرگی که بیشک نباید اتفاق میافتاد. ضمن عرض تسلیت به خانواده این خانم دکتر جوان و آرزوی صبر و شکیبایی برای بازماندگان محترم، اگر آن چه که در رسانهها در این خصوص بیان شده درست باشد، بررسی دقیق موضوع و واکاوی آن ضروری است:
۱. آیا ایشان از وضعیت روحی روانی شرایط مناسبی برای حضور در شهری دور از خانواده را داشتهاند؟
هر فردی از جمله یک پزشک برای ارائه خدمات نیاز به حال خوب (well being) دارد. آیا مسائل خانوادگی ذکر شده در مورد این پزشک جوان برای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی معیاری برای در نظر گرفتن شرایط مناسبتری در تعیین محل گذرانیدن طرح نبوده است؟ شوربختانه این در حالی است که فرزند برخی از مسئولین دوره طرح خود را در مراکزی نزدیک به شهرهای اصلی و یا مراکز استانها میگذرانند.
۲. آیا سوءرفتار صورت گرفته در محیط دانشگاهی و یا مرکز محل تعهد منجر به بروز این حادثه شده است؟
خشونت آکادمیک (Academic mobbing) به هرگونه رفتار آزاردهنده، چون تحقیر، توهین، تهدید، تمسخر، ایجاد هراس، انگ زدن، ... گفته میشود که توسط یک فرد دانشگاهی نسبت به دیگر همکار خود در آن محیط صورت میگیرد. قلدری (bulling) میتواند به اشکال مختلفی در محیطهای گوناگون اتفاق بیفتد. متأسفانه در محیطهای آکادمیک دانشگاهی و یا در میان جامعه پزشکی هم چنین کژرفتاریهایی مشاهده میشود. قربانیان خشونت آکادمیک اکثرا افرادی جوان، کم سابقه و دارای شخصیت افسرده یا مضطرب، یاهوش و ... هستند. این که قلدری و خشونت چه پیامدهایی برای فرد قربانی در پی داشته و چرا افراد قلدری میکنند، نیازمند توجه جدی و پیشگیرانه است.
۳. آیا در محل مأموریت به وضعیت و شرایط روحی و عاطفی ایشان توجه مناسبی شده است؟
یکی از مسائل مهم، نگاه پیشگیرانه و توجه به علائم و ورود به هنگام و انجام پشتیبانیهای لازم است. پزشک جوانی که با مشکلات خانوادگی درگیر است که عمدتا مرتبط به از دست دادن والدین ایشان بوده که در طول سه سال اخیر اتفاق افتاده، دوره طرح ایشان با یک سال تأخیر آغاز میشود، به محلی به دور از خانواده اعزام میشود، با این پیشینه قابل تأمل، در تعطیلات نوروز هم مشغول اراِئه خدمت است، آن هم در شهری غریب و ... مواردی که میتوانند همگی زمینه ساز افسردگی شده که متأسفانه منجر به تصمیمی سخت و دهشتناک شود.
۴. با کمال تاسف تا کنون شاهد هیچ واکنشی از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص مرگ این پزشک جوان نبودهایم! ظاهرا متولیان امور خود را پاسخگو نمیدانند و یا توان پاسخگویی ندارند.
با کمال تأسف این حادثه منحصر به فرد نیست و در طول سالیان گذشته شاهد مرگ پزشکان جوان و دستیاران پزشکی زیادی در کشور بودهایم. پرسش کلیدی این است که چرا پزشکانی که قرار بوده زندگی بخش باشند، به جایی میرسند که به مرگ خود فکر میکنند. متأسفانه آمار دقیقی از مرگ پزشکان جوان موجود نیست، ولی در حالی که سکوت وزارت بهداشت در این قبیل حوادث ادامه دارد، اما این وقایع از چنان اهمیتی برخوردار هستند که مجله معتبر پزشکی لنست (Lancet) چندی قبل به مرگ کادر پزشکی در ایران پرداخته بود. اما بیانیههای مکرر انجمنهای روانپزشکی و روانشناسی کشور در این میان تاکنون بی پاسخ مانده است.
۵. از هر گونه قضاوت پرهیز و به حریم خصوصی احترام گذاشته شود.
در این حال از نظر اخلاقی نیاز است که به حریم خصوصی این خانم دکتر جوان حتی پس از مرگ احترام گذاشته شود.
امید که واکاوی هر یک از این مرگها بتواند موجب پیشگیری از مرگ عزیز دیگری شود.
tags # اخبار حوادث سایر اخبار (تصاویر) چند سال پس از مردن انسانها زمین چه شکلی خواهد بود؟ آیا حیوانات هم از آمیزش جنسی لذت میبرند؟ اگر ماه به زمین برخورد کند چه میشود؟ (عکس) انسانهای امروز چقدر شبیه نئاندرتالها هستند؛ از دماغ بزرگ تا کشیدن سیگار!